فتوولتاییک (به انگلیسی:Photovoltaics یا به اختصارPV) ، یکی از انواع سامانههای تولید برق از انرژی خورشیدی میباشد. در این روش با بکارگیری سلولهای خورشیدی، تولید مستقیم الکتریسیته از تابش خورشید امکانپذیر میشود. سلولهای خورشیدی از نوع نیمه رسانا میباشند که از سیلیسیومی یعنی دومین عنصر فراوان پوسته زمین ساخته میشوند. وقتی نور خورشید به یک سلول فتوولتاییک میتابد، بین دو الکترود منفی و مثبت اختلاف پتانسیل بروز کرده و این امر موجب جاری شدن جریان بین آنها میگردد. میتوان فتوولتایک را در دسته فناوریهای انرژیهای تجدید پذیر (نوشو) قرار داد.
انرژی خورشیدی
مقدار انرژی تابشی خورشید بر روی کره زمین(در یک ساعت یا یک دقیقه(جمله باید تابع زمان باشد)) ۶۰۰۰ برابر کل مصرف انرژیهای سالیانه بر روی زمین است که این مطلب نشان دهنده اهمیت توجه به این منبع در تامین نیازهای روزمره بشر است. اگر تا به حال انرژی خورشیدی رقیبی جدی برای سوختهای فسیلی محسوب نمیشده است، به دلیل پایین بودن تاریخی قیمت سوختهای فسیلی بوده است. اگر چه هنوز هم فناوری استفاده از انرژی خورشیدی به بلوغ خود نرسیده است، اما رسیدن به این تکامل نزدیک است. بسیاری از کشورهای جهان در تلاشند تا با جایگزینی انرژی خورشیدی در تولید حرارت و الکتریسیته حداکثر استفاده از این منبع انرژی را به دست آورده و زیانهای ناشی از مصرف سوختهای فسیلی را کاهش دهند.
تاریخچه فتوولتاییک
عبارت فتوولتاییک”Photovoltaic” ترکیبی از کلمه یونانی”Photos” به معنی نور با”Volt” به معنای تولید الکتریسیته از نور است. کشف پدیده فتوولتاییک به فیزیکدان فرانسوی آلکساندر ادمون بکرل نسبت داده میشود که در سال ۱۸۳۹ با چاپ مقالهایBecquerel ، ۱۸۳۹ تجربیات خود را با باتری تر (Wet Cell) ارائه نمود. او مشاهده نمود که ولتاژ باتری وقتی که صفحات نقرهای آن تحت تابش نور خورشید قرار میگیرند، افزایش مییابد.
اما اولین گزارش از پدیدهPV در یک ماده جامد در سال ۱۸۷۷ بود وقتیکه دو دانشمند کمبریجR.E. Day و W.G.Adams در مقالهای به انجمن سلطنتی تغییراتی که در خواص الکتریکی سلنیوم وقتی که تحت تابش نور قرار میگیرد را، توضیح دادند (Adams and Day، ۱۸۷۷).
در سال ۱۸۸۳ Charles Edgar Fritts که یک مهندس برق اهل نیویورک بود، یک سلول خورشیدی سلنیومی ساخت که از برخی جهات شبیه به سلـولهای خورشیـدی سیلیکونی امروزی بود. این سلول از یک ویفر نازک سلنیوم تشکیل شده بود که با یک توری از سیمهای خیلی نازک طلا و یک ورق حفاظتی از شیشه پوشانده شده بود. اما سلول ساخت او خیلی کم بازده بود. بازده یک سلول خورشیدی عبارت از درصدی از انرژی خورشیدی تابیده به سطح آن میباشد که به انرژی الکتریکی تبدیل شده باشد. کمتر از ٪۱۱ انرژی خورشیدی تابیده شده به سطح این سلول ابتدایی به الکتریسیته تبدیل میشد. با وجود این، سلولهای سلنیومی سرانجام در نورسنجهای عکاسی به طور وسیعی بکار گرفته شد.
سلول های خورشیدی (فتوولتائیک)
عنصر اصلی فناوری فتوولتاییک، سلول خورشیدی است. سلولهای فتوولتاییک(PV) که عموم آن را با نام سلولهای خورشیدی میشناسند، از مواد نیمه رسانای حالت جامد تشکیل شدهاند. سیلیکون، عمومیترین ماده نیمه رسانا است که به واسطه فراوانی آن در سلولهایPV مورد استفاده قرار میگیرد. اگر چه سیلیکون عنصر فراوانی است و درصد زیادی از پوسته زمین را تشکیل میدهد، ولی سلولهای سیلیکونی به خاطر فرایند ساخت و خالص سازی سیلیکون، قیمت بالایی دارند.
سلولهای فتوولتائیک با استفاده از اشعه خورشید و سلو لهای خورشیدی، و با ایجاد اختلاف فشار الکتریکی در نیمه هادیهایی که بطور مناسب ساخته شدهاند الکتریسیته تولید میشود. امروزه موثرترین و ارزان ترین سلولهای خورشیدی مادهای به نام سیلیسم میباشد. ماسه یکی از منابع مهم سیلیسم بوده که پس از پالایش آن کریستالهای سیلیسم بدست میآید و پس از بریده شدن به صورت صفحه آماده میشود. به عبارت دیگر سلولهای فتوولتائیک که گاه نام سلولهای خورشیدی نیز به آن اطلاق میگردد از پولکهایی ساخته میشوند که نور را مستقیماً به الکتریسیته تبدیل میکند. این پولکها همانند ترانزیستور معمولاً از لایههای نازک یک ماده نیمه هادی مانند سیلیکان با مقادیر کمی افزودنیهای خاص به منظور ایجاد مازادی از الکترون در یک لایه و کمبودی از الکترون در لایه دیگر ساخته میشوند. فوتونهای نور در یک لایه الکترو نهای آزاد را بوجود میآورند و یک رشته هادی، الکترونها را قادر میسازد که در یک مدار خارجی جریان یافته و به لایههایی که فاقد الکترون است دسترسی پیدا کنند. پنلهای فتوولتائیک از نیمه هادیها ساخته شده و با اتصال سیلیکونهای نوعP وNشکل میگیرند. وقتی نور خورشید به یک سلول فتوولتائیک میتابد، به الکترونها در آن انرژی بیشتری میبخشد. با تابش نور خورشید الکترونها در نیمه هادی پلاریزه شده، الکترونهای منفی در سیلیکون نوع N و یونهای مثبت در سیلیکون نوعP بوجود میآیند. بدین ترتیب بین دو الکترود ، اختلاف پتانسیل بروز کرده و این امر موجب جاری شدن جریان بین آنها میشود. از آنجا که سلو لهای PV کوچک، شکننده بوده و تنها مقدار کمی برق تولید میکنند آنها را به صورت مدول شکل میدهند. مدو لها در اندازههای متنوع عرضه میگردند ولی برای سهولت جابجایی ابعاد آنها به ندرت از ۹۰ سانتیمتر عرض در ۱۵۰ سانتیمتر طول تجاوز میکند. هنگامی که دو سلول با مدول در یک ردیف متصل میگردند ولتاژ آ نها دو برابر میشود و هنگامی که بصورت موازی به یکدیگر متصل میشوند جریان برق آن دو برابر میگردد.
اجزای اصلی یک سیستم فتوولتائیک
اجزا کلی یک سیستم فتوولتائیک عبارتند از: صفحهها (پانلهای) خورشیدی، باتریهای ذخیره، مبدل برق مستقیم به متناوب، دستگاه کنترل کننده، سازه فلزی یا ساختمانی، کابلهای ارتباط.
پانل های خورشیدی
عبارتند از تعدادی ماجول که به هم متصل شدهاند و از اجتماع پانلها آرایهها به وجود میآیند. آرایههای فتوولتائیک به طور کلی به دو حالت سری یا موازی به هم متصل میشوند. این آرایهها به حالت ثابت و یا ردیاب متحرک که بنابر فصل با زاویه تابش خورشید خود را تطبیق میدهند، نصب میشوند. ردیابها بر دو نوع هستند، ردیابهایی که بر روی یک محور و یا بر روی دو محور دوران میکنند و ردیابها همواره پانلهای خورشیدی را در جهت تابش خورشید نگاه داشته بنابراین موجب افزایش راندمان خروجی پانلها تا ۲ برابر میشوند.
باتری
بانک باتری معمولاً ۱۲ ولتی بوده و تعدادی باتری را شامل میشود و به صورت سری به هم متصل شده و ولتاژ مورد نیاز سیستم را تامین مینماید. در سیستمهای منفصل از شبکه، انرژی ذخیره شده در باتریها، در هنگام شب و یا مواقع ضروری دیگر به کار گرفته میشود. در سیستمهای پشتیبانی در مواقع قطع برق شبکه سراسری از باتری استفاده میشود، سیستمهای متصل به شبکه نیازی به باتری ندارند.
مبدل یا اینورتر
برق تولیدی توسط پانلهای خورشیدی به صورت DC بوده و با کمک مبدلها به برق AC تبدیل میگردد. مبدلها در انواع و سایزهای مختلفی ساخته میشوند و برخی از آنها بازده بسیار بالایی دارند.
کنترلر شارژ باتری
دستگاه کنترل شارژ باتری در سیستمهای فتوولتائیک منفصل از شبکه، به منظور جلوگیری از تخلیه کامل باتریها و یا شارژ بیش از حد باتریها به کار میرود. کلیه سیستمهای استاندارد منفصل از شبکه خورشیدی خانگی دارای دستگاه کنترل شارژ باتری هستند.
سازه های فلزی یا ساختمانی
از اجزاء اصلی سیستمهای فتوولتائیک بوده و نگهدارنده ماجول در جهت و زاویه خاص به سمت نور خورشید هستند. جنس سازههای ساختمانی از فلز یا مواد مصنوعی مقاوم در برابر عواملی نظیر باد و بارندگی میباشد. سازههای ساختمانی متناسب با موقعیت استقرار سیستمهای فتوولتائیک طراحی و انتخاب میگردند.
انواع سامانه های فتوولتائیک
دو نوع اصلی از سامانههای فتوولتائیک(PV)برای استفاده در ساختمانها وجود دارد: منفرد و متصل به شبکه. هنگامی که اتصال به شبکه برق ممکن نبوده و یا مورد دلخواه نباشد نیاز به یک سامانه منفرد میباشد. در چنین مواردی برای تأمین برق به هنگام شب و یا در روزهای ابری و نیز هنگام نیاز به حداکثر مقدار برق نیاز به چند انباره میباشد. اندازه آرایه هایPVطوری تنظیم میشود که هم بارهای معمول روز هنگام و هم شارژ انبارهها را مهار کنند. در یک سامانه متصل به شبکه، برای تغییر جریان مستقیم از آرایهPVبه جریان متناوب(AC)با ولتاژ مناسب شبکه نیاز به یک مبدل میباشد. باید توجه داشت که در این حالت نیازی به انباره وجود ندارد و بدین ترتیب صرفه جویی قابل توجهی هم در هزینه و هم در نگهداری سامانه، ایجاد خواهد شد. در سامانههای منفرد، الکتریسیته مازادی که در طول روز تولیده شده است برای استفاده در شب و یا روزهای تاریک و ابری در انبارهها ذخیره میگردد. از آنجا که قیمت مبدلها و سلولها و انباره گران میباشد، یک سامانه ترکیبی (هیبریدی) که از نیروی باد استفاده میکند اغلب مکمل ایدهآل برای سامانهPV میباشد چرا که نه تنها در طول شب باد میوزد بلکه در هوای بد نیز معمولاً باد قابل توجهی وجود دارد. علاوه بر آن در زمستان، زمانی که انرژی خورشیدی کمی برای برداشت وجود دارد هوا معمولاً باد خیزتر از تابستان میباشد. با این حال تمام مناطق برای استفاده از نیروی باد مناسب نیستند.
جهت گیری پنل های فتوولتائیک
حداکثر جمعآوری امواج تابشی خورشید زمانی اتفاق میافتد که گردآور (کلکتور)، عمود بر پرتوهای تابش مستقیم باشد. از آنجا که خورشید هم به صورت روزانه و هم سالانه حرکت میکند تنها یک گردآور لولایی دو محوری میتواند میزان جذب را در طول سال به حداکثر برساند. با این حال گردآورهای لولایی تنها در اقلیمهای خشک که اکثراً دارای پرتوهای تابشی مستقیم میباشند میتواند برتری داشته باشد و حتی در آنجا نیز ۱۰ تا ۲۰ درصد امواج تابشی خورشید به صورت پخشی است. در اکثر اقلیمهای آفتابی و مرطوب، حدود یک دوم امواج تابشی خورشید مستقیم میباشد در حالیکه در اقلیمهای ابری ۸۰٪یا بیشتر از امواج تابشی، پخشی میباشد. در صورت یکپارچگی با ساختمان نیز میبایست جهتگیری و زاویه مناسبی را مورد توجه قرار داد. بهترین زاویه برای یک آرایه PV اساساً تابع زمانی از سال است که بیشترین مقدار برق در آن مورد نیاز میباشد. اقلیمهای گرم بیشترین الکتریسیته را در طول تابستان و برای تهویه مطبوع نیاز دارند در حالیکه اقلیمهای سرد نیاز به حداکثر الکتریسیته در زمستان و برای پمپها و پنکههای سامانههای گرمایش و روشنایی دارند. معمولاً جهت گیری مطلوب رو به جنوب میباشد با این حال تا ۲۰ درجه به سمت شرق یا غرب از جهت جنوب افت بسیار ناچیزی در سامانه وجود دارد با این وجود مقدار بارهای روزانه میتواند بر جهت گیری تاثیر گذارد.
کاربرد سیستم های فتوولتائیک
از جمله موارد کاربرد سلولهای فتوولتائیک عبارتند از: تأمین انرژی مورد نیاز حصارهای الکتریکی، تأمین روشنایی مناطق دور افتاده، سیستمهای مخابراتی از راه دور، پمپاژ کردن آب، سیستمهای تصفیه آب، تأمین برق مناطق روستایی، ماشین حساب، ساعت و اسباببازیها، سیستمهای اضطراری، یخچالهای نگهداری واکسن و خون برای مناطق دورافتاده، سیستمهای تهویه استخرها، ماهوارهها و تجهیزات فضایی. به طور کلی کاربردهای سلولهای فتوولتائیک را میتوان به سه دسته طبقهبندی نمود: ۱- کاربردهای متصل به شبکه ۲- کاربردهای منفصل از شبکه ۳- کاربردهای سیستمهای پشتیبانی
کاربردهای متصل به شبکه سیستم های فتوولتائیک
طراحی سیستمهای فتوولتائیک متصل به شبکه، به گونهای است که همزمان و به طور متصل به شبکه برق سراسری عمل مینمایند. یکی از اجزاء اصلی سیستمهای فتوولتائیک متصل به شبکه، مبدلها هستند که برقDC تولیدی توسط سلولهای خورشیدی را متناسب با ولتاژ و توان شبکه برق منطقهای بهAC تبدیل نموده و در هنگام عدم نیاز، به طور خودکار انتقال نیرو را قطع مینماید. به طورکلی ارتباطی دو جانبه میان سلولهای فتوولتائیک و شبکه انتقال نیرو وجود دارد به نحوی که اگر برقDC تولیدی توسط سیستمهای فتوولتائیک بیش از نیاز سایت باشد، مازاد آن به شبکه برق سراسری تغذیه میگردد و در هنگام شب و مواقعی که به دلایل اقلیمی، امکان استفاده از نور خورشید وجود ندارد، بار الکتریکی مورد نیاز سایت توسط شبکه برق سراسری تأمین میگردد. همچنین در کاربردهای متصل به شبکه در صورتی که سیستم فتوولتائیک به دلایل تعمیراتی از مدار خارج گردد، برق مورد نیاز سایت از طریق شبکه برق سراسری تأمین خواهد شد.
کاربرد های منفصل از شبکه سیستم های فتوولتائیک
طراحی سیستمهای منفصل از شبکه به گونهای است که مستقل از شبکه برق سراسری عمل نموده و غالباً جهت تولید بار الکتریکیDC و یا AC طراحی میشوند. به منظور تولید برق توسط سیستمهای منفصل از شبکه، می توان از توربینهای بادی، ژنراتورها و یا از شبکه برق سراسری به عنوان نیروی کمکی استفاده نمود، به این گونه سیستمها، هیبرید فتوولتائیک گویند. در سیستمهای منفصل از شبکه به منظور ذخیره انرژی و بکارگیری آن در هنگام شب و یا مواردی که نور خورشید به اندازه کافی وجود ندارد از باتری استفاده میگردد.
سیستم های پشتیبانی
مهمترین کاربرد سیستمهای پشتیبانی فتوولتائیکی، در طی دوره قطع برق شبکه سراسری است. یک سیستم پشتیبانی فتوولتائیک کوچک تأمین کننده برق مورد نیاز تجهیزاتی همچون روشنایی، کامپیوتر، تلفن، رادیو، فاکس و …میباشد و سیستمهای بزرگتر میتوانند برق مورد نیاز تجهیزاتی همچون یخچال را در زمان قطع برق تأمین نمایند.