فیوزهای حرارتی در شکل های مختلفی وجود دارند ولی اغلب اصول عملکرد یکسانی دارند. المانی که در فیوز در زمان لازم عمل می کند، یک آلیاژ رسانا و زود گداز است. این آلیاژ در بین دو پایه ی فیوز قرار گرفته و بر روی آن پوشش خاصی قرار گرفته است که از آلیاژ در برابر اکسید شدن محافظت می کند. این لایه محافظ تضمین می کند که فیوز به مدت طولانی کار می کند و در زمان نیاز مدار را قطع می کند. در نهایت آلیاژ به همراه پوشش محافظ آن در یک محفظه قرار داده می شوند تا به شکل یک قطعه قابل استفاده در آید.
وقتی که در اثر اشکالی، جریان عبوری زیاد شود و دمای فیوز تا دمای مشخصه ی آن بالا رود، المان حرارتی آن ذوب می شود که باعث قطع شدن مدار می شود. قطع مدار از ایجاد خسارت بیشتر جلوگیری می کند. فیوزهای حرارتی که اصول عملکرد آن ها مطابق مطالب بالاست، یک بار مصرف هستند و بعد از سوختن و رفع اشکالی که موجب عمل فیوز شده، باید تعویض گردند.
برای مشاهده یک نمونه فیوز حرارتی، اینجا کلیک کنید.
در تصویر زیر می توانید عملکرد یک فیوز حرارتی را مشاهده کنید.
