یک ناوگان عظیم از کارگران ساخت و ساز رباتیک را تصور کنید که میتوانند به صورت مستقل و بدون نیاز به ناظر و تعیین قوانین خاص به کار ساخت و ساز پرداخته و با هارمونی خاص کار خود را ادامه دهند.
محققان در هاروارد با الهام از مهندسی ، علوم کاربردی و در موسسه ویس با بهره گیری از مهندسی بیولوژیکی در کمبریج و ماساچوست در حال ساخت این خدمه ساخت و ساز می باشند.
مهندسان از روش همکاری میلیون ها موریانه در ساخت تپه های پیچیده خاکی هزار برابر سایزشان بدون نیاز به نقشه جزئیات ساخت و ساز برای ساخت این ربات ها الهام گرفته اند.
محققان دریافته اند که اعضای کلنی به جای استفاده از نقشه از نشانه های دریافتی از یکدیگر و محیط اطراف جهت پیش بردن ساخت و ساز استفاده میکنند.
مدیر تیم تحقیقاتی جاستین ورفل در بیانیه ای گفتند: ما چیزهای باورنکردنی از این موجودات کوچک میتوانیم یاد بگیریم . آنها بی نظیرند ولی اینکه ما چطور میتوانیم موجوداتی با روش کاری متناسب با آنچه در نظر انسان هاست بسازیم سوال اصلی است.
خدمه ساخت و ساز معمولا در یک سیستم سلسه مراتبی تحت نظارت یک سرکار آموزش دیده همه جزئیات کار را انجام میدهند اما به گفته ورفل در مستعمری حشرات اینگونه نیست. بلکه ملکه به آنها دستورالعمل فردی می دهند و هر موریانه نمیداند که بقیه چه کاری انجام میدهند و یا کل ساخت در چه مرحله ای قرار دارد.
محققان چهار سال را جهت توسعه یک تیم از ربات های کوچک به نام (TERMS)صرف کردن دکه به صورت مستقل میتوانند ساختارهای پیچیده سه بعدی شامل برج ها ، قلعه ها و اهرام بسازند به عنوان مثال با آجر فوم.
هر ربات قسمتی از مسئولیت کار را در پروسه ساخت به صورت موازی با دیگر هم تیمی های خود به عهده دارد اما هیچ یک از ربات ها نقش از پیش تعیین شده ای ندارند به این معنی که اگر یکی از آنها شکسته و یا مجبور به ترک محل شود پروسه ساخت بدون هیچ اختلالی انجام خواهد شد. هر روبات مجهز به سنسوری جهت تشخیص فشار آجر و دیگر روبات ها در مسیر می باشند. اگر روبات فشار آجر را حس کند می تواند آن را حمل به نقطه آزادی در محوطه ساخت و ساز منتقل کند.
روبات ها جهت حرکت به تنهایی در شبکه برنامه ریزی شده اند و همه از “قوانین ترافیک” پیروی میکنند که تعیین کننده مسیر حرکت و مکان آجر بر اساس ساختار خاص می باشند.
ورفل گفت: ترافیک تنها میتواند جریان را دو طرف سایت در یک راستا نگه دارد که این جریان روبات ها و متریال را در هر دو جهت کار حرکت می دهد.
محققان اظهار داشته اند که این نوع از هوش جمعی به این معنی است که دستورالعمل مشابه می تواند توسط تیم کوچکی با 5 روبات انجام شود و یا با تعداد خدمه بیشتری در حدود 500 روبات.
در آینده روبات های مشابه می توانند برای پروژه های ساخت و سازی که برای انسان خطرناک است ویا برای انجام کارهای ساخت و ساز ساده در مریخ انجام شود. در حالی که راه زیادی جهت رسیدن به این هدف پیش روست اما در کوتاه مدت میتوان از این ربات ها جهت ساخت خاکریزهای جلوگیری از سیل استفاده کرد.
گرچه این روبات ها بدون نیاز به هرگونه کنترل به کار خود ادامه میدهند اما در مواردی که دور از دسترس و یا و یا در شرایط خطرناک کار میکنند بهتر از است تحت نظارت یک مرکز کنترل جهت نظارت بر پیشرفت و بهره وری بیشتر کار کنند.
تهیه شده در بهمن 1392 توسط گروه تحقیق روبوایکیو
